Omdat het splitsen van 102 Verkenningsbataljon al sinds mei 1960 was voorbereid kon bij de officiële oprichting op 15 juni 1961 het bataljon reeds beschikken over twee verkenningseskadrons. Het voormalige stafeskadron van 102 Verkenningsbataljon groeide in de volgende maanden uit tot het Staf, staf- en verzorgingseskadron. Tevens werd het Ceskadron geformeerd. Ook dit bataljon mocht zelf een schuilnaam uitzoeken, dat werd ‘Trakehner’. Het brandmerk van dit paardenras is een eland gewei en dat werd het logo van het bataljon. Na een korte doch hevige inwerkperiode ging het bataljon van 28 augustus tot 12 september op zijn eerste najaarsschietserie. In BergenHohne werd het bataljon tezamen met de brigadestaf en 102 Verkenningsbataljon in één bivak gelegerd, in de directe omgeving van baan 20. De gevechtseskadrons bivakkeerden op het hooggelegen terrein en de respectievelijke staven in de vallei. Deze vallei werd al meteen, door wie weet niemand meer, omgedoopt in de “Balenvallei”. 1961 103 Verkbat; Het nieuwe bataljon moest het nog even doen met de Chaffee-tank voordat deze werden vervangen door Centurions Op 12 september kwam er ineens een alarmerend bericht: “Onmiddellijk de schietserie afbreken”. Dat betekende terug naar ’t Harde, geen najaarsoefening in La Courtine, maar inleveren van de Chaffeetanks en omscholen op de Centurion. Daarna zo snel mogelijk terug naar Duitsland. De ”Berlijncrisis” dreigde te escaleren! Op 16 oktober was het dan zover. Met gemengde gevoelens werd 103 Verkenningsbataljon als deel van 121 Lichte Brigade overgeplaatst naar Hohne. Wat we daar zouden aantreffen kon niemand op dat moment exact vertellen. Aangekomen in Hohne werd het bataljon gehuisvest in vijf verwaarloosde gebouwen. De plaatsing van 103 Verkenningsbataljon in de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) was een feit. Dat improviseren ingebakken zit in de genen van huzaren mag blijken uit het gegeven dat binnen de kortst mogelijke tijd en met buitengewoon veel fantasie de kamers van de huzaren als leefbaar mochten worden beschouwd. Oude kisten en kratten dienden hierbij als meubilair, waarop en waarin de bezittingen van de huzaren werden opgeborgen. De huzaren lieten niet alleen hun fantasie de vrije loop bij het inrichten van de kamers, waar de kisten met scherpe munitie als tafel of bureau dienden. Maar ook in de brieven naar het thuisfront. Uit commentaar van de ouders van één van hen, bleek dat deze in zijn fantasie naar huis had geschreven dat hij met zijn eskadron, met geladen wapens, langs het IJzeren Gordijn in stelling lag. 59
61 Online Touch Geschiedenis 103 VerkBat Home